BackBack

Dit Gentse trio maakt het soort jazz dat in het Belgische jazzlandschap te vaak afwezig blijft; rockjazz in de meest non-conformistische zin. De bom die BackBack heet, explodeerde al in de oren van een talrijk opgekomen publiek tijdens het Jazz in’t Park festival 2010 en opnieuw op Gent Jazz Festival 2011. Gespierde, verstaanbare muziek, ook voor rockfanatici.

BackBack is een jazztrio met de impact en de sound van een donderende rockband. Door de jaren heen groeide dit drietal uit tot een vaste waarde in het Vlaamse clubcircuit. Hun unieke, aanstekelijke brouwsel op basis van jazz, rock, free jazz en funk heeft zijn volwassenheid bereikt op de cd Backo die in 2010 verscheen op het label El Negocito Records. Hun grooves herinneren meer dan eens aan het Amerikaanse trio Morphine. De bezetting waarin baritonsaxofoon en elektrische gitaar in een snedig duel verwikkeld zijn, doet dan weer denken aan de confrontatie tussen John Surman en John McLaughlin op McLaughlin’s weergaloze debuutplaat “Extrapolation”.
Ook Backo is een confronterende en beklijvende plaat geworden, met evenveel verstilde, poëtische momenten als gedreven uitbarstingen van ranzig gitaargeweld. Het blijft dezelfde virtuoze evenwichtsoefening tussen strakke thema’s en clevere improvisatie die we live zijn gaan verwachten van dit hechte trio.

Filip Wauters Elektrische en baritongitaar
Marc de Maeseneer Bariton- en tenorsaxofoon
Giovanni Barcella Drums

Spilfiguur is de merkwaardige gitarist Filip Wauters, die we leerden kennen in bands als the Whodads, Crap Squeezer of Kamikaze. Hij beschikt over een unieke scherpe sound, passend in zowel jazz als rock. In zijn spel laat hij post-Coltrane harmonieën naadloos aansluiten bij de blues. BackBack is zijn geliefkoosde speeltuin.
Naast Wauters vinden we de bronstige bariton van Marc De Maeseneer. Deze muzikant is van vele markten thuis en speelt met hetzelfde gemak folk of free jazz. Je kan hem horen blazen bij uiteenlopende ensembles als Olla Vogala, Lady Linn and her Magnificent Seven, The Whodads of El Tattoo del Tigre.
Voeg daarbij de flamboyante gekte van de Italiaans-Gentse drummer Giovanni Barcella, die ons bij JazzLab Series nog murw wist te slaan in het overdonderende kwartet van saxofonist Jeroen Van Herzeele. Van een drummer van het kaliber van Barcella bestaan er geen twee.

Kwadratuur.be: “BackBack maakt het soort jazz dat in het Belgische jazzlandschap te vaak afwezig blijft. Zonder enige pretentie stellen Wauters, de Maeseneer en Barcella een meeslepend, spannend album samen dat bruist en borrelt als een verleidelijk warmwaterbad; wie zich op sleeptouw laat nemen en kopje onder gaat in de stevige jazz van BackBack, komt er gegarandeerd met fris hoofd terug uit. Gespierde, verstaanbare muziek, ook voor rockfanatici!”

Knack: “Wauters is een van de spannendste gitaristen die we de jongste tijd op de scène hebben gehoord. Zijn heldere, soms krakende toon barst van de harmonische spanning en is een perfecte sparring partner voor de vlammende sax van de Maeseneer. Het geheel wordt zowel gesaboteerd als in de hand gehouden door het vindingrijke, excentrieke spel van drummer Giovanni Barcella.”