Interview Kristof Roseeuw (RadioKUKAorkest)

Saxofonist Ellery Eskelin is één van de toppers in de huidige New Yorkse improvisatiescène. U kon hem eerder dit jaar al aan het werk horen op de festivals Jazz Brugge en Jazz & Sounds Gent. Hij is een spitsbroeder van schoon volk als Jim Black, Joey Baron, Sylvie Courvoisier en Marc Ribot. Wanneer in december ons eigenste RadioKUKAorkest de krachten met hem bundelt in een samenwerking met Vooruit en JazzLab Series, belooft dit één van de muzikale hoogtepunten van het eindejaar te worden. Tijd voor een gesprek met contrabassist en KUKA-hoofdman Kristof Roseeuw.

“We hebben RadioKUKAorkest vijf jaar geleden samengesteld om het Klara-programma De Kunstkaravaan, dat live en op locatie werd opgenomen, te begeleiden. We speelden toen allemaal reeds jaren samen in heel uiteenlopende ensembles. Klarinettist Tom Wauters en ik zijn beiden lid van het Spectra Ensemble en we delen dezelfde passie voor moderne concertmuziek. Met cellist Lode Vercampt bracht ik vooral klassieke muziek. En met accordeonist Philippe Thuriot begeleidde ik theatervoorstellingen. Wat ons allen verbindt is de fascinatie voor dat grijze veld tussen compositie en improvisatie. Ook na twee seizoenen met De Kunstkaravaan, waarbij we steeds kort op de bal moesten spelen en nieuwe stukken op maat aanleverden, wisten we dat ons verhaal bijlange nog niet was uitverteld. Ondertussen neem ik zowat de rol op van artistiek leider en praktische doe-al, maar ik ben niet de enige componist binnen KUKA. Voor deze tournee schrijft bijvoorbeeld elk van ons nieuwe stukken. Ook Eskelin draagt nieuw repertoire aan. Daarnaast maken pianist Fabian Fiorini en Peter Vermeersch, het brein achter de Flat Earth Society, nieuwe muziek met ons gelegenheidskwintet in het achterhoofd.”

“ De samenwerking met Eskelin is een persoonlijke droom die werkelijkheid wordt. We hadden al een succesvolle samenwerking achter de rug met de Canadese gitarist René Lussier toen ik onze cd ook stoutweg naar Ellery Eskelin stuurde. Ik was niet weinig verbaasd wanneer hij meteen met ons wou komen toeren. Die saxofonist is namelijk een van mijn persoonlijke helden. Hij is een erg soepele muzikant die nooit zomaar rechttoe-rechtaan jazz speelt. Hij is net als ik gefascineerd door klankkleuren en voortdurende deconstructie. De grens tussen wat vooraf werd gecomponeerd en wat op het moment van uitvoering komt bovenborrelen, blijft in zijn muziek steeds vaag. Op dezelfde manier musiceren wij ook met ons kwartet. Een concept waar ik nu bijvoorbeeld mee speel, is dat van de loodsviscompositie. In de natuur zwemt zo’n loodsvisje een leven lang samen met een grotere vis en leeft daarmee in symbiose. Nu wil ik een programma samenstellen waarin ook muzikale loodsvisjes rondzwemmen. Die kunnen de vorm aannemen van een motief, of een improvisatie of om het even wat. Die ideeën evolueren dan als kleine parasieten naast het grotere muzikaal geheel en vullen dat tegelijkertijd aan. Op die manier kunnen we bijvoorbeeld ons vertrouwde repertoire in het nieuw programma verwerken. Zo kunnen we ook avond na avond garant blijven staan voor een nieuwe, ongehoorde belevenis en krijgt de muziek ook tijdens de tournee meer ruimte om te blijven evolueren.”