Nathalie Loriers New Trio

Met een schitterende nieuwe plaat onder de arm is Nathalie Loriers helemaal terug van nooit echt weggeweest. Melodieus en toegankelijk maar tegelijk uitdagend en groovy, de pianiste van het Brussels Jazz Orchestra laat haar persoonlijke stem horen.

“Nathalie Loriers houdt van gestileerde, ingehouden uitvoeringen, waarbij de muziek je langzaam meevoert. Soms zijn haar melodieën klein en fijn, af en toe melancholisch en soms lichtjes opzwepend. Op haar eigen manier combineert ze een poëtische zeggingskracht met breekbaarheid.”

Karel Van Keymeulen – De Standaard – 25 februari 2012

Moet Nathalie Loriers nog voorgesteld worden? Al op zeer jonge leeftijd weet ze zich een plaats te verwerven in de top van de Belgische jazzscene. In 1991 brengt ze haar eerste opname ‘Nympheas’ uit, met toen al Philippe Aerts op contrabas. De plaat wordt zeer goed onthaald en twintig jaar later zelfs opnieuw gereleased. In 1993 ligt er al een nieuw album in de winkel, deze keer met saxofonist Lee Konitz en drummer Al Levitt, twee meesters van de cool jazz. Met Rick Hollander werkt ze in die periode voor het eerst samen.

Nathalie Loriers piano
Nic Thys contrabas
Rick Hollander drums

Maar de ‘leading lady of Belgian jazz’ verkent ook graag het pad van de kruisbestuivingen met andere genres: in 2006 maakte ze ‘L’arbre pleure’, waarin ze op wonderbaarlijke wijze jazz versmelt met elementen uit de Oosterse muziektraditie. En in 2009 brengt ze de werelden van het hedendaags klassiek en jazz samen in haar plaat ‘Moments d’Eternité’, die ze samen met Bert Joris en het Spiegel String Quartet realiseerde.

Na al die muzikale omzwervingen keert Loriers terug naar de pure formule van het piano jazz trio. Ze laat zich hiervoor opnieuw bijstaan door Philippe Aerts, één van de meest gewaardeerde bassisten die ons land rijk is. Naast zijn eigen trio en kwartet is Aerts vooral actief bij de verschillende bands van Ivan Paduart, Bert Joris en Philip Catherine. Aan de drums zit de in Munchen wonende Amerikaan Rick Hollander, onder meer bekend voor zijn werk bij klinkende namen als Woody Shaw, Roy Hargrove en Brad Mehldau. Hun nieuwe en ondertussen negende album, ‘Les 3 petits singes’ (W.E.R.F. 103) ligt ondertussen in de winkel.

De composities die je kan horen op Nathalie Loriers’ nieuwste release hebben stuk voor stuk een eigen karakter meegekregen. Lyrische nummers als Canzoncina worden afgewisseld met Zuid-Amerikaanse invloeden (Cabeceo en Garden Party Time) die je terugvoeren naar een onbezonnen jeugd. Maar ook de typische grooves waar bas en piano elkaar perfect aanvullen (denk aan het nummer ‘Party’ op haar album ‘Silent Spring’) komen op deze plaat aan bod, in de titeltrack. Ingetogen en soms ietwat melancholische melodiën maken een afwisselend geheel, waarin toch duidelijk de sound van Loriers bewaard blijft.